Częstotliwość odrobaczania jest kwestią indywidualną, ustalaną przez lekarza weterynarii. Zależy ona od wielu czynników, takich jak wiek konia, jego stan zdrowia, system utrzymania (stajnia, pastwisko), zagęszczenie koni w stadzie oraz wyniki badania kału. Standardowe programy mogą zakładać odrobaczanie 2-4 razy w roku, jednak coraz częściej odchodzi się od rutynowych zabiegów na rzecz odrobaczania celowanego.

Zazwyczaj nie jest wymagane specjalne przygotowanie, jak na przykład głodówka. Kluczowe jest jednak, aby dawka preparatu była precyzyjnie dobrana do aktualnej masy ciała konia – niedoszacowanie wagi może skutkować nieskutecznością terapii. Koń w dniu odrobaczania powinien być zdrowy i nie poddany silnemu stresowi.

Większość koni dobrze toleruje preparaty odrobaczające. Jednak w przypadku silnego zarobaczenia, po podaniu środka mogą wystąpić łagodne objawy kolkowe, biegunka lub brak apetytu. Każda gwałtowna, nietypowa lub nasilająca się reakcja, taka jak silny ból, apatia czy objawy neurologiczne, wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Tak, wykonanie badania parazytologicznego kału jest wysoce zalecane. Pozwala ono zidentyfikować rodzaj pasożytów oraz określić stopień inwazji. Dzięki temu lekarz weterynarii może dobrać najbardziej skuteczny preparat i ograniczyć stosowanie leków, co zapobiega narastaniu lekooporności pasożytów. Badanie to jest podstawą tzw. odrobaczania celowanego.

Tak, istnieją pewne przeciwwskazania. Nie wszystkie preparaty odrobaczające są bezpieczne dla klaczy w ciąży, karmiących, źrebiąt czy koni osłabionych lub z chorobami przewlekłymi (np. niewydolnością wątroby). Dlatego decyzję o odrobaczaniu i wyborze konkretnego środka zawsze powinien podejmować lekarz weterynarii po ocenie stanu zdrowia zwierzęcia.