Prowadzenie sprawy o ustalenie miejsca pobytu dziecka – Koszt usługi prawnej

Cena od

2 700 zł

/usługa

Cena do

2 700 zł

/usługa

Średnia cena

2 700 zł

/usługa

Ilość wycen

1

Czy cena jest wiarygodna?

+0

Na czym polega sądowe ustalenie miejsca zamieszkania dziecka po rozstaniu rodziców?

Postępowanie o ustalenie miejsca pobytu dziecka jest nieodzowne, gdy rodzice żyjący w rozłączeniu nie potrafią osiągnąć porozumienia w tej fundamentalnej kwestii. Celem postępowania jest prawne uregulowanie, przy którym z rodziców dziecko będzie na stałe zamieszkiwać. Sąd, podejmując decyzję, kieruje się nadrzędną zasadą, jaką jest dobro dziecka. Analizuje przy tym szereg czynników, takich jak więzi emocjonalne, warunki bytowe i wychowawcze każdego z rodziców, a także, w miarę możliwości, uwzględnia rozsądne życzenia samego dziecka.

Prowadzenie sprawy przez profesjonalnego pełnomocnika obejmuje kompleksowe działania, począwszy od przygotowania i złożenia wniosku do właściwego sądu opiekuńczego, poprzez gromadzenie materiału dowodowego, aż po reprezentację na rozprawach. Kluczowe dowody w tego typu sprawach to m.in. zeznania świadków, dokumenty potwierdzające sytuację rodzinną i materialną, a nierzadko również opinia biegłych z Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów (OZSS), która ocenia kompetencje wychowawcze rodziców i relacje w rodzinie.

Rozstrzygnięcie o miejscu pobytu dziecka jest ściśle powiązane z innymi aspektami władzy rodzicielskiej. Sąd w tym samym postępowaniu może również uregulować kwestie dotyczące kontaktów z dzieckiem dla rodzica, z którym dziecko nie będzie mieszkać na co dzień. Profesjonalne wsparcie prawne ma na celu nie tylko zabezpieczenie interesów klienta, ale przede wszystkim zapewnienie dziecku stabilnego i bezpiecznego środowiska do dalszego rozwoju w tej trudnej, nowej sytuacji życiowej.

Sprawa o ustalenie miejsca pobytu dziecka? Odpowiadamy na kluczowe pytania prawne

Na czym dokładnie polega sądowe ustalenie miejsca pobytu dziecka i w jakich sytuacjach jest to konieczne?

+

Jest to formalne określenie przez sąd, przy którym z rodziców dziecko ma na stałe zamieszkiwać. Postępowanie jest niezbędne, gdy rodzice żyją w rozłączeniu i nie potrafią samodzielnie dojść do porozumienia w tej kwestii. Prawomocne postanowienie sądu jest kluczowe m.in. przy załatwianiu spraw urzędowych, wyborze szkoły czy placówki medycznej dla dziecka.

Jakiego rodzaju dowody są najważniejsze w takim postępowaniu sądowym?

+

Sąd opiera swoją decyzję na wszechstronnym materiale dowodowym, mając na uwadze przede wszystkim dobro dziecka. Kluczowe znaczenie mają dowody wskazujące na kompetencje wychowawcze rodzica, jego więź z dzieckiem oraz warunki życiowe. Często podstawowym dowodem jest opinia biegłych psychologów z Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów (OZSS), ale istotne są także zeznania świadków, dokumenty czy nagrania.

Czy zdanie dziecka jest brane pod uwagę przez sąd i od jakiego wieku jego głos ma znaczenie?

+

Tak, sąd ma obowiązek uwzględnić rozsądne życzenia dziecka. Nie ma ustawowej granicy wieku, od której opinia dziecka jest brana pod uwagę – decyduje o tym jego dojrzałość i stopień rozwoju umysłowego. Sąd może przeprowadzić wysłuchanie małoletniego, które odbywa się w warunkach zapewniających mu swobodę wypowiedzi, często poza salą rozpraw i w obecności psychologa.

Jak ustalenie miejsca pobytu przy jednym z rodziców wpływa na władzę rodzicielską i prawo do kontaktów drugiego rodzica?

+

Ustalenie miejsca pobytu dziecka przy jednym z rodziców co do zasady nie ogranicza ani nie pozbawia władzy rodzicielskiej drugiego z nich. Oboje rodzice wciąż mają prawo i obowiązek współdecydowania o istotnych sprawach dziecka. Kwestia kontaktów z dzieckiem jest odrębnym zagadnieniem – rodzic, z którym dziecko nie mieszka, ma pełne prawo do regularnych spotkań, które mogą być uregulowane w tym samym lub osobnym postępowaniu.

Co można zrobić, jeśli drugi rodzic nie stosuje się do prawomocnego orzeczenia sądu w tej sprawie?

+

Prawomocne postanowienie sądu o miejscu pobytu dziecka jest wiążące i podlega egzekucji. Jeśli rodzic, u którego dziecko nie powinno przebywać, zatrzymuje je wbrew orzeczeniu, drugi rodzic może wszcząć postępowanie egzekucyjne. Może to obejmować zagrożenie nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej za każdy dzień naruszenia, a w ostateczności – przymusowe odebranie dziecka przez kuratora sądowego.

Zobacz FAQ na temat podstaw usług

Usługi prawne i adwokackie - mogą Cię zainteresować

Prawo spadkowe i zachowki 

Prawo karne i wykroczenia