Szczepienie przeciwko wściekliźnie po ekspozycji – Cena zabiegu

Cena od

310 zł

/usługa

Cena do

420 zł

/usługa

Średnia cena

363 zł

/usługa

Ilość wycen

14

Czy cena jest wiarygodna?

+0

Na czym polega szczepienie poekspozycyjne przeciw wściekliźnie?

Profilaktyka poekspozycyjna (PEP) przeciwko wściekliźnie to natychmiastowa interwencja medyczna, którą wdraża się po potencjalnym kontakcie z wirusem wścieklizny. Celem jest niedopuszczenie do rozwoju tej śmiertelnej choroby neurologicznej. Sytuacje wymagające takiej interwencji to najczęściej pogryzienie, zadrapanie lub oślinienie uszkodzonej skóry przez zwierzę dzikie lub domowe o nieznanym statusie szczepień. Procedura opiera się na dwóch kluczowych elementach: dokładnym oczyszczeniu i odkażeniu rany oraz podaniu serii szczepień ochronnych. W przypadkach wysokiego ryzyka, schemat uzupełnia się o podanie immunoglobuliny przeciwwściekliznowej (RIG).

Standardowy schemat szczepienia poekspozycyjnego obejmuje podanie kilku dawek szczepionki w określonych odstępach czasu, najczęściej w dniach 0, 3, 7 i 14 od momentu ekspozycji. Pierwsza dawka podawana jest tak szybko, jak to możliwe. Wspomniana immunoglobulina (RIG), jeśli jest wskazana, jest podawana jednorazowo wraz z pierwszą dawką szczepionki. Jej zadaniem jest dostarczenie organizmowi gotowych przeciwciał, które zapewniają natychmiastową, bierną ochronę, zanim organizm sam zacznie produkować własne przeciwciała w odpowiedzi na szczepionkę. Immunoglobulinę podaje się bezpośrednio w okolice rany oraz domięśniowo.

Kluczowe jest zrozumienie, że nie każdy kontakt ze zwierzęciem jest wskazaniem do rozpoczęcia profilaktyki. Decyzję zawsze podejmuje lekarz na podstawie szczegółowej oceny ryzyka. Analizuje on gatunek zwierzęcia, okoliczności zdarzenia, rodzaj i głębokość zranienia oraz dane epidemiologiczne dotyczące występowania wścieklizny na danym terenie. Ze względu na fakt, że wścieklizna jest chorobą w 100% śmiertelną po wystąpieniu objawów, nie należy lekceważyć żadnego podejrzenia i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Wścieklizna po ugryzieniu – kluczowe różnice w kosztach profilaktyki

Należy kategorycznie rozróżnić dwa scenariusze. Profilaktyka poekspozycyjna (PEP), czyli szczepienie konieczne po kontakcie z potencjalnie chorym zwierzęciem (np. po pogryzieniu), jest w Polsce traktowana jako procedura ratująca życie i jest w całości refundowana przez NFZ. W takiej sytuacji pacjent nie ponosi żadnych kosztów – należy jak najszybciej zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR) lub specjalistycznej poradni chorób zakaźnych. Podane w tabeli wyceny (np. 310-420 zł) dotyczą jednej dawki szczepionki (np. Verorab, Rabipur) w ramach komercyjnej profilaktyki przedekspozycyjnej (PrEP). Cena ta obejmuje koszt samego preparatu oraz obowiązkową kwalifikację lekarską przed podaniem zastrzyku. Z tej opcji korzystają najczęściej osoby wyjeżdżające w regiony wysokiego ryzyka (np. Azja Południowo-Wschodnia), weterynarze, leśnicy czy grotołazi. Pełna profilaktyka PrEP wymaga przyjęcia 2 lub 3 dawek. W rzadkich przypadkach podejrzenia wścieklizny po ekspozycji, oprócz szczepionki, konieczne jest podanie immunoglobuliny (surowicy), której komercyjny koszt jest bardzo wysoki (często ponad 1500-2000 zł), jednak w ramach NFZ ten koszt również jest w pełni pokrywany.

Wścieklizna po kontakcie ze zwierzęciem? Rozwiewamy najważniejsze wątpliwości

Kiedy należy rozpocząć szczepienie przeciwko wściekliźnie po ekspozycji?

+

Szczepienie należy rozpocząć jak najszybciej po kontakcie z podejrzanym zwierzęciem, najlepiej w ciągu 24-48 godzin, aby zapewnić skuteczną ochronę.

Na czym dokładnie polega pełny cykl szczepienia przeciw wściekliźnie po ekspozycji i czy to tylko zastrzyki?

+

Pełny cykl szczepienia poekspozycyjnego składa się z kilku dawek szczepionki podawanych według ścisłego schematu (zazwyczaj 4-5 dawek w ciągu miesiąca). W sytuacjach wysokiego ryzyka, takich jak głębokie pogryzienia przez dzikie zwierzę, oprócz szczepionki podaje się również gotowe przeciwciała w postaci swoistej immunoglobuliny (surowicy). Zapewnia ona natychmiastową, bierną ochronę, zanim organizm sam wytworzy odporność.

Jakich reakcji organizmu można spodziewać się po przyjęciu preparatu?

+

Najczęściej występują łagodne i krótkotrwałe odczyny miejscowe, takie jak ból, zaczerwienienie lub niewielki obrzęk w miejscu wstrzyknięcia. Możliwe są także ogólne objawy, np. ból głowy, mięśni, zmęczenie czy stan podgorączkowy. Poważne reakcje niepożądane są bardzo rzadkie, jednak o wszelkich niepokojących symptomach należy poinformować lekarza.

Czy istnieją jakieś przeciwwskazania, które uniemożliwiają takie szczepienie?

+

Ze względu na to, że wścieklizna jest chorobą śmiertelną, nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do szczepienia po kontakcie z potencjalnie zakażonym zwierzęciem. Korzyści wynikające z uratowania życia zawsze przewyższają ryzyko ewentualnych działań niepożądanych. Nawet w przypadku ciąży czy silnych alergii szczepienie jest wykonywane, często pod wzmożonym nadzorem medycznym.

Jakie sytuacje wymagają szczepienia przeciwko wściekliźnie po ekspozycji?

+

Szczepienie jest konieczne po ugryzieniu, zadrapaniu lub kontakcie ze śliną zwierzęcia, które może być zarażone wścieklizną, np. psa lub nietoperza.

Zobacz FAQ na temat podstaw usług

Opieka medyczna - mogą Cię zainteresować

Badania diagnostyczne i obrazowe

Konsultacje lekarskie

Zabiegi medyczne i specjalistyczne